Met haar ruime ervaring in de kunsten heeft Yasmina een diepgaande kennis van de sector en de dynamiek binnen het werkveld. Het team van Podiumkunsten kijkt alvast erg uit naar de komst van Yasmina en vroeg haar naar haar verwachtingen voor de toekomst:
Alvast welkom, Yasmina! Wat motiveerde je om deze uitdaging aan te gaan?
Dank je! Ik wil me graag inzetten voor een sector die me al meer dan 20 jaar nauw aan het hart ligt. De podiumkunsten- en muzieksector is een bijzonder veld, maar ook een kwetsbare sector: korte carrières, tijdelijke contracten, hoge werkdruk, veel freelancers, vaak weinig organisatiekennis, en helaas ook soms machtsmisbruik. Vanuit mijn ervaring zie ik hoe belangrijk het is om beleidsmaatregelen om te zetten naar concrete ondersteuning voor kunstenaars en organisaties.
De voorbije jaren heeft de sector, binnen een veranderende maatschappelijke context, belangrijke stappen gezet op het vlak van welzijn, inclusie, preventie en digitalisering. Het Sociaal Fonds Podiumkunsten heeft daarin een essentiële rol gespeeld.
Wat mij motiveert om deze uitdaging aan te gaan? Na jaren ervaring in het (podium)kunstenveld, onder meer op vlak van zakelijk beleid, financieel beheer en personeelsbeleid (ook met freelancers), wil ik mijn expertise graag inzetten op een breder, sectoroverschrijdend niveau. Ik hou ervan om bezig te zijn met thema’s die verder gaan dan de eigen organisatie, en voel dat het tijd is om een grotere verantwoordelijkheid op te nemen. Dankzij mijn achtergrond in communicatie en PR heb ik bovendien de reflex ontwikkeld om steeds ook te kijken vanuit het perspectief van de buitenwereld: hoe wordt een organisatie of beleid gepercipieerd door peers, pers en andere stakeholders?
Je hebt ruime ervaring in de sector. Kun je kort schetsen hoe je loopbaan tot zover is verlopen?
Mijn liefde voor de podiumkunsten begon in 2000, toen ik startte bij het Vlaams Theater Instituut (nu: Kunstenpunt). Mijn interesse lag op dat moment vooral bij muziek en muziektheater, maar dankzij de rijke bibliotheek en het documentatiecentrum, én het unieke overzicht op het podiumkunstenveld en -beleid, groeide mijn brede interesse voor de sector.
Na een boeiende periode als communicatiemedewerker, onder andere bij Toneelhuis en Beursschouwburg, begon het zakelijke luik me steeds meer te interesseren. Dat leidde me in 2018 naar Hiros, waar ik aan de slag ging als zakelijk leider. Bij Hiros werk ik nauw samen met freelance kunstenaars en kunstwerkers, en zag ik van heel dichtbij hoe complex en fragiel hun statuut is: korte contracten, het administratieve kluwen rond kunstwerkuitkering, vakbonden, enzovoort.
Daarnaast zetelde ik de voorbije jaren in verschillende beoordelingscommissies binnen het Kunstendecreet en in raden van bestuur. Dat geeft me de kans om met een brede blik naar het veld en het beleid te blijven kijken, wat ik erg belangrijk vind.
Waar kijk je het meest naar uit in deze nieuwe rol?
Ik kijk er enorm naar uit om mijn ervaring in te zetten binnen een sector- en beleidsgerichte organisatie. Sociaal Fonds Podiumkunsten vervult een cruciale rol voor zowel werknemers als werkgevers in onze sector. Ook ik heb doorheen mijn loopbaan veel gehad aan hun expertise, opleidingen en netwerk.
Wat mij bijzonder aanspreekt, is de brugfunctie die de organisatie vervult: dicht bij het veld staan en tegelijk bijdragen aan het bredere beleid. Bovendien bestaat het sectorfonds uit een fijn team van gedreven specialisten die de vinger aan de pols houden in de sector. Ik kijk er dan ook naar uit om binnenkort met hen samen te werken.
Natuurlijk zal ik mijn collega’s en de kunstenaars van Hiros missen, sommige met wie ik vaak jarenlang intens samenwerk. Maar via Podiumkunsten hoop ik juist ook hen, en vele anderen, te blijven ondersteunen — zij het vanuit een andere rol.
Tot slot, wat moeten mensen over jou weten?
Waarvan word jij persoonlijk enthousiast?
Ik word blij van heel wat dingen: de unieke ervaring van live performances (voorstellingen, concerten, opera…), goed eten, lange wandelingen in de natuur, urenlange loopsessies, en tijd doorbrengen met mijn vrienden.
Maar wat me echt drijft, zijn samenwerkingen die vertrekken vanuit openheid, vertrouwen en zorg voor elkaar. Ik krijg energie van projecten en uitdagingen die verder reiken dan de eigen organisatie, en waarbij ik samen met anderen kan nadenken over de toekomst van de sector.
